مقصر

دنبال مقصر گشتن،بهانه نمی خواهد.علت نمی خواهد.شوق زیاد به صلابه کشیدن انسان های دیگر فقط کلافه گی و ترس از فردا می خواهد.محاکمه کنی و گلویی با تخلیه عقده تر کنی،خشمت را خالی کنی!
بعضی وقتا کلافه بودن ها باعث جر دادن های بقیه می شود.
و گاهی خطای نشانه گیری اش،سبب به باد رفتن خود !!!