بعضی وقت ها بغض های نترکیده ات تبدیل به افکاری می شوند که هر روز در هم تنیده تر می شوند . و این تنیدگی ها به مرور زیاد می شوند و تو ! برای جلوگیری از انفجار و اصطکاک افکار در هم مغزی ات باید کاری کنی!
آخرین راه فرار ! کشیدن اهرم سوپاپ اطمینان ! نوشتن .
باز کردن گره های کور ،ممانعت از پیچیده تر شدن و نوشتن و تخلیه شدن . . .
بغض هایی که با نوشتن اشک می شوند . . .