و دیگر هیچ

بعضی وقتا حس تشویش شومی تمام وجودت و میگیره . . .

جایی گیر کردی که نه راه پس داری نه راه پیش . . .

سیل عظیم موسیقی هایی که تداعی کننده ی خاطرات گذشته ست تو رو با خودش به عمق فراموشی میبره . . .

حجم زیادی از تلخی ها و شیرینی ها  و کلافه گی ها . . .

وای خدای من . . .

مگر میشود بشود خسته و بیگانه با خودش .  . .

این من تنهای خمیده در خودم . . .

هنوز میشینم و تنها در خود فرو می روم . . .

و فقط تلخیِ مشمئز کننده ای به کامم فرو می رود . . .

نمی دانم دردم کجاست . . .

امان از بلا تکلیفی محض . . .

و دیگر هیچ .  . .